مراقبت های پس از ایجاد زخم باز پانسمان زخم باز پماد برای زخم چرکی پماد ترمیم زخم زخم زخم باز درمان زخم درمان زخم باز
زخم باز منجر به برش پوست و دیده شدن بافت های داخلی شده و ترمیم هرچه سریعتر آن در اولویت هر فردی که با آن مواجه می شود قرار دارد لذا توصیه می شود موارد زیر را با دقت مطالعه کرده و به خاطر بسپارید تا در صورت ایجاد جراحات سطحی پوست بتوانید به بهترین شکل ممکن این شرایط را مدیریت کنید.
البته توجه کنید آسیب های بدون خونریزی مانند تورم، کبودی و ... نیز باید توسط متخصصین بررسی شوند تا از عدم وجود آسیب بافت پوست و بافت های زیرین اطمینان خاطر داشته باشید.
با استفاده از یک بانداژ یا پارچه ی تمیز به آرامی محل زخم را تحت فشار قرار دهید تا به ایجاد هرچه سریع تر لخته ی خون کمک کنید. پس از آن از محلول آب و نمک برای تمیز کردن زخم استفاده کرده و بقایای مواد موجود اطراف و روی زخم (مانند بافت مرده، خورده شیشه و...) را از روی محل آسیب دیده بطور کامل تمیز کنید. این تنها نکات حائز اهمیت تا قبل از مراجعه به مراکز درمانی می باشد و بهتر است پزشک متخصص برای ترمیم هر چه سریع تر پوست با ایجاد کمترین اثرات مخرب و اسکار زخم، شما را معاینه کند.
پزشک متخصص احتمالا از آنتی بیوتیک ها برای تمیز کردن زخم و جلوگیری از ایجاد عفونت کمک می گیرد لذا توصیه می شود مصرف کرم، پماد، داروهای خوراکی و... تجویز شده توسط پزشک متخصص را جدی بگیرید و این عمل را بصورت منظم انجام دهید.
بستن زخم با بانداژ و گازهای ضدآب راه حل مناسبی برای ترمیم بهتر زخم می باشد اما اگر جراحت عمقی باشد از بخیه برای جلوگیری از خونریزی و تکمیل روند درمانی استفاده می شود. به یاد داشته باشید پانسمان با احتمال بروز عفونت را هر 24 ساعت یکبار باید تعویض کرده و علائم بروز احتمالی عفونت بطور کامل چک شوند. همچنین قبل از بانداژ مجدد زخم، ضدعفونی کردن محل آسیب دیده و خشک کردن آن را فراموش نکنید.
متاسفانه بعضی افراد برای کاهش التهاب، درد و سایر عوارض زخم پوستی خود اقدام به مصرف مسکن و سایر داروها بدون مشورت با پزشک متخصص می کنند.
این کار کاملا اشتباه بوده و توصیه می شود در طول روند بهبودی خود از مصرف خودسرانه ی آسپرین نیز دوری کنید زیرا منجر به اختلالات خونریزی و به تاخیر افتادن بهبود زخم می شود. همچنین بزرگان فامیل صلاحیت تجویز دارو به خصوص برای زخم های باز را نداشته و متاسفانه عوارض ناشی از درمان های خانگی و غیرتخصصی می تواند بسیار جدی و حاد باشد.
ممکن است تصور کنید پس از افتادن بافت اسکار و تشکیل پوست جدید دیگر نیازی به ادامه ی مصرف داروهای تجویز شده نیست اما این باور اشتباه است.
روند درمانی شما هنگامی به اتمام می رسد که پزشک متخصص تشخیص دهد و تا آن زمان استفاده از نسخه ی تجویز شده و پیگیری جلسات معاینه ضروریست. حتی پس از بهبود زخم نیز توصیه می شود جهت محافظت از پوست تازه تشکیل شده ی خود و کاهش احتمال بروز جای زخم از محصولات مراقبتی مورد تایید متخصصین استفاده کنید.
هر کدام از این محصولات حاوی مواد مفیدی برای تسکین و ترمیم بهتر پوست می باشند. مثلا برگ آلوئه ورا که از خانواده ی کاکتوس ها است، حاوی ژل سرشار از مواد معدنی و ویتامین برای ترمیم زخم است و به تولید کلاژن و بازسازی سلولی نیز کمک شایانی می کند. (کلاژن یک پروتئین مهم برای ترمیم زخم می باشد که بصورت طبیعی نیز در پوست وجود دارد) و در صورت تایید پزشک متخصص نیز می توانید قبل از هر بار بانداژ زخم خود از یک لایه ی نازک ژل آلوئه ورا بر روی پوست آسیب دیده ی خود استفاده کنید.
وجود برخی روغن ها نیز در محصولات مراقبتی نقش مهمی بر بهبود سریع تر جای زخم دارند. مثلا روغن نارگیل به دلیل داشتن غلظت بالای مونولارین (اسید چرب با خواص ضد میکروبی) بر ترمیم زخم تاثیرات مثبت فراوانی داشته و به کاهش احتمال بروز عفونت نیز کمک می کند.
حدود 3 تا 15 درصد زنان پس از سزارین به عفونت مبتلا می شوند و به همین دلیل رعایت نکات مراقبتی اهمیت بسیار زیادی برای ایشان دارد.
در عمل سزاین نیز همانند تمامی جراحی های دیگر احتمال بروز عفونت وجود داشته و این عارضه هنگامی رخ می دهد که باکتری هایی مانند استاف وارد بدن شوند. باکتری استاف بطور طبیعی روی پوست و مو زندگی می کند اما هنگام ورود به داخل بدن منجر به ایجاد عفونت می شود.
اما چه عواملی احتمال بروز عفونت پس از زخم سزارین را افزایش می دهند؟!
داشتن هماتوم، استفاده از تنباکو در دوران بارداری، چاقی، بیماری دیابت، زایمان فرزند دوقلو، داشتن رحم پاره شده و عمل های اضطراری از جمله عوامل افزایش احتمال بروز عفونت به شمار می روند و متاسفانه برخی از مادران به این دسته از عوارض جانبی که توسط پزشکان نیز گوش زد می شوند توجه نداشته و این امر می تواند منجر به بروز عوارض جانبی جدی تر نیز بشود.
لذا توصیه می شود علائم عفونت را پس از زایمان هر روز چک کنید زیرا بسیاری از انواع عفونت 4 تا 7 روز پس از جراحی نشانه های ظاهری خود را بروز می دهند که در اکثر مواقع بیمار از زایشگاه مرخص شده است.
تب، ایجاد قرمزی، تورم در امتداد محل برش، درد، سفت شدن پوست و ترشحات چرکی از مهم ترین نشانه های عفونت در خانم ها پس از سزارین می باشد
توجه داشته باشید در چنین شرایطی مراجعه به پزشک متخصص الزامیست زیرا ممکن است برای جلوگیری از باز شدن زخم و از بین بردن آبسه و مایعات آلوده، یک عمل جراحی کوچک دیگر انجام شود.
بررسی علائم عفونت در زمان بستری توسط کارکنان بیمارستان انجام می شود اما بستگان و نزدیکان مادری که عمل سزارین داشته است نیز باید در خانه مراقب ایشان باشند.
برای مشاهده مراقبت های بعد از بخیه کلیک کنید
و گرفتن نزدیک ترین نوبت های متخصصین بصورت آنلاین کلیک کنید.
جوانسازی پوست اطراف چشم با سریع ترین روش ممکن
اگر از تعریق بیش از اندازه ی زیربغل خود خسته شده اید حتما این مطلب را بخوانید
ضدآفتاب خوراکی، جالب ترین روش محافظت از پوست
برای مطالعه ی مراقبت های قبل و بعد از اقدامات زیبایی و نکات مراقبتی بیماری های پوستی کلیک کنید.
Medically reviewed by Valinda Riggins Nwadike, MD, MPH —
Written by Jennifer Huizen on February 20, 2019
https://www.medicalnewstoday.com/articles/324505
Medically reviewed by Elaine K. Luo, M.D. —
Written by Jamie Eske on May 23, 2019
https://www.medicalnewstoday.com/articles/325260#_noHeaderPrefixedContent